บทที่ 152 ฆ่าฉันให้ตายเสียยังดีกว่า (100%)

คนที่เดือดจัดกำลังจะตวาดสองแม่ลูกด้วยความโมโหสุดขีด ทว่าเสียงโทรศัพท์กลับดังขึ้นเสียก่อน รัฐมนตรีสุชาติกระแทกลมหายใจออกมาหนักๆ แล้วกดรับสายอย่างเสียไม่ได้

“มีอะไรก็ว่ามา!”

ฤทธิ์โทสะที่ยังคงคุกรุ่นทำให้เขาพลั้งปากใส่อารมณ์กับผู้โทรมาอย่างเต็มที่ แล้วก็ต้องหายใจสะดุด เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเยาะหยัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ